Mijn naam is Jackeline, ‘Jacky’ is mijn roepnaam. Het is korter, gemakkelijker en vriendelijker. Sinds 2018 woon ik in België. Ik ben bijna 32 jaar en ik kom uit Nicaragua en Colombia, Latijns-Amerika dus. Ik volg op dit moment mijn tweede opleiding, een graduaat Maatschappelijk Werk.
Mijn naam is Jackeline, ‘Jacky’ is mijn roepnaam. Het is korter, gemakkelijker en vriendelijker. Sinds 2018 woon ik in België. Ik ben bijna 32 jaar en ik kom uit Nicaragua en Colombia, Latijns-Amerika dus. Ik volg op dit moment mijn tweede opleiding, een graduaat Maatschappelijk Werk aan het UCLL Hasselt. In Nicaragua heb ik een bachelor gevolgd in de Toegepaste Economische Wetenschappen.
België heeft me een kans aangeboden om mijn passie te volgen: werken met en voor mensen en de maatschappij. Tijdens het leren van Nederlands in een school voor volwassenen, kwam ik in contact met andere nieuwkomers of mensen die hier al lang hier leefden en die de taal wilden verbeteren. In sommige gevallen waren deze cursussen de eerste keer dat zij de taal konden oefenen. Thuis werd Nederlands amper of nooit gepraat. Elke persoon vertelde me zijn/haar verhaal, wat hen naar België had gebracht. Ik wilde weten wie de medestudenten waren. Migreren was voor sommigen een bewuste en vrijwillige keuze. Voor anderen was dit misschien het enige alternatief om een waardig leven te kunnen opbouwen. Elk levensverhaal was anders maar er was een constante: Wat nu, nu ik in België ben? Wat is de volgende stap van mijn leven en het leven van mijn dierbaren?. Er waren talloze vragen maar niet genoeg antwoorden.
Voor mezelf was/is de weg niet altijd eenvoudig. In België leven betekende voor mij ‘vanaf nul beginnen’. Het voldoen van basisbehoeften zoals ‘het communiceren met de anderen’ was één van de uitdagendste ervaringen die ik in mijn leven heb gekend. In een andere taal als toerist communiceren is helemaal anders dan een taal praten als een nieuwe burger met een andere moedertaal. Ik ben een heel sociaal persoon. Ik vind de interactie met anderen een bron van inspiratie en kracht. Verder vind ik het praten met anderen broodnoodzakelijk om te ‘kunnen leven/overleven’. Het volgen van alle niveaus Nederlands was een belangrijke stap in mijn nieuwe leven in België maar ik merkte dat de taal niet voldoende was om mij ‘thuis te kunnen voelen’. Vandaar mijn interesse in het werken met mensen met een migratieachtergrond. Ik zou graag dat dit gastland ook een thuisland wordt.
Maatschappelijk Werk was de juiste optie voor mij. Werken met mensen die zich in een permanente/tijdelijke kwetsbare situatie bevinden is mijn ding. Ik wilde niet alleen met mijn hart werken maar ook de nodige vaardigheden en kennis verwerven. Maatschappelijk Werk is een onderdeel van het Sociaal Werk. Volgens de International Federation of Social Workers (IFSW) en de International Association of Schools of Social Work (IASSW) is Sociaal werk een academische discipline en een beroep dat naar de ontwikkeling, sociale cohesie, empowerment en bevrijding van mensen streeft. Daarnaast staan principes van sociale rechtvaardigheid, mensenrechten, collectieve verantwoordelijkheid en respect voor diversiteit centraal. Kenmerken die bij het referentiekader van het huisvandeMens perfect passen. Bij het Vrijzinnig Humanisme staan de mens, zijn/haar ontwikkeling; de universele verklaring van de Rechten van de Mens; menswaardigheid; respect; dialoog; verdraagzaamheid en een warme en solidaire democratische samenleving centraal. Daarnaast hecht het huisvandeMens veel belang aan waardenoverdracht en emancipatie. Zelfbeschikkingsrecht is fundamenteel om een waardig leven te lijden.
Bij het huisvanMens loop ik mijn derde stage. In deze stage ligt de focus op het geheel van de mens: de mens als een complex en divers menselijk wezen met verschillende levensdomeinen (sociale relaties, opvoeding, werk, opleiding, gezondheid, financiële situatie …). De verschillende diensten van Het huisvandeMens: 1)Plechtigheden, 2)Gesprekken, 3)Info en educatie en 4)Publicaties bieden me een waardevolle kans om te groeien als professioneel en ook als persoon.
‘Wij geven zelf zin aan ons leven’ lezen wij op https://demens.nu/demens-nu/. Dit doet me denken aan het Existentialisme. Een filosofische en literaire stroming die me de laatste jaren sterk aanspreekt. Het Existentialisme stelt voor dat iedere persoon een uniek wezen is die over een vrije wil beschikt. Als gevolg heeft hij/zij de capaciteit en verantwoordelijk om een eigen doel in het leven te creëren. Volgens deze stroming is de uitdaging van elk persoon zijn/haar vrijheid te gebruiken om zin te geven aan zijn bestaan. Ik geloof dat we onszelf volledig kunnen ontwikkelen in een pluralistische, interculturele en democratische samenleving in de mate dat wij onze eigen vrije wil, krachten en mogelijkheden optimaal benutten.
We nemen zo snel mogelijk contact op.
Je kan ons ook bereiken via 011/210654 of via hasselt@demens.nu