Op 10 december 1948 werd een document ondertekend dat van de wereld een betere plek zou maken. Na een afschuwelijke eerste helft van de 20ste eeuw stelden de Verenigde Naties een verdrag van 30 artikelen op dat de rechten van elk persoon op aarde zou moeten kunnen garanderen. Diep in de 21ste eeuw zijn we nog steeds hard aan het werken om dat doel te bereiken. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens is ook vandaag nog een onmisbaar gereedschap om naties verantwoordelijk te stellen voor het welzijn van hun burgers.
Humanists International lanceert elk jaar op 10 december hun Freedom of Thougt Report waarin ze een uitgebreide analyse maken van hoe alle landen ter wereld omgaan met de rechten van niet-gelovigen. Sinds 2012 houdt het rapport toezicht op de rechten en behandeling van humanisten, atheïsten en niet-religieuze mensen in elk land ter wereld. Dit jaar zal de thematische focus van het rapport COVID-19 zijn, en de impact ervan op de niet-religieuze mensen wereldwijd. In het bijzonder hebben we gezien dat er beperkingen zijn ingesteld op: vrouwenrechten, mediavrijheid, protest en toegang tot informatie, personen die risico lopen.
Wat is “The Freedom of Thought Report”?
Er zijn drie belangrijke aspecten in The Freedom of Thought Report. Ten eerste, de niet-religieuzen (humanisten, atheïsten, mensen die zich niet aansluiten bij een geloof, ongeïnteresseerden) vormen een duidelijke FORB-minderheid (FORB = freedom of religion or belief). Ten tweede, deze groep heeft universele mensenrechten, inclusief vrijheid van denken/geloof en meningsuiting. Ten derde, discriminatie (wettelijk/sociaal) van deze groep is alomtegenwoordig bij regelrechte vervolging in sommige staten.
België staat op nummer één van de tien minst discriminerende landen tegen niet-religieuzen.
Bedenkingen in het rapport
Er zijn enkele bedenkingen in het rapport. Ten eerste, geweld of achtervolging. Dit houdt aanvallen/moord door niet-statelijke actoren en politieke zondebok en onderdrukking in. Ten tweede, waar gebrek aan secularisme (de overtuiging dat religie en geloof geen invloed mogen uitoefenen op de maatschappij) religieuze privileges met zich meebrengt en marginalisatie. Bijvoorbeeld: discriminerende financiering/erkenning, beperkingen op meningsuiting. Ten derde, mislukking van erkenning, of regelrechte ontkenning van identiteit. En als laatste, sociale vooroordelen en taboe.
Vaststellingen
De landen met de slechtste records op het gebied van vrijheid van denken, zijn meestal de landen met de slechtste records op het gebied van mensenrechten. Vervolging en discriminatie van niet-religieuze en religieuze minderheden vinden over de hele wereld plaats. Waar secularisme wordt gehandhaafd, worden rechten beter gerespecteerd.
COVID-19 & zijn impact op de bedreiging van niet-religieuzen
Ten eerste is er de zondebok en bestraffing van “zondaars”
President van Kenia, Uhuru Kenyatta zegt tijdens een nationale gebedsdag om de pandemie te bestrijden: “Ik weet dat er mensen zijn die zeggen dat we op wetenschap moeten vertrouwen, niet op gelovigen. Maar ik wil je verzekeren dat zelfs de wetenschap God nodig heeft”.
Ten tweede is er de ongelijkheid die vergroot
Waar ongelijkheid al bestond, ontdekten we dat deze nog verergerd is. Dus waar de internetpenetratie bijvoorbeeld slecht is, is de toegang tot informatie slecht. En dat betekent dat individuen moeite hebben om de informatie te krijgen die ze nodig hebben om zichzelf tegen het virus te beschermen. Maar ook in bijvoorbeeld Koeweit. Waar twee derde van de bevolking migrerende werknemers zijn, die onderworpen zijn aan het Kafala-systeem. Ze leven in overvolle omstandigheden en hebben zeer slechte toegang en onvoldoende toegang tot medische zorg en dat wordt steeds erger. Of bijvoorbeeld in Korea, waar de media in mei 2020 ten onrechte zeiden dat een homo-nachtclub verantwoordelijk was voor een uitbraak van COVID-19, wat leidde tot toenemende vijandigheid en intimidatie van de LGBT-gemeenschap daar.
Ten derde is er de impact op vrouwenrechten
Er zijn beperkingen of moeilijkheden om toegang te krijgen tot diensten, zoals abortus of voorbehoedsmiddelen. Ook is er toenemend geweld tegen vrouwen tijdens lockdown.
Ten vierde zijn er beperkingen op de vrijheid van meningsuiting, media en bijeenkomsten
Er is een toenemend gebruik van reeds bestaande wetgeving die wordt gebruikt om hardhandig op te treden tegen ‘desinformatie’, arrestatie en intimidatie van journalisten en arrestatie van protesterenden onder de dekmantel van het overtreden van COVID-19 regels.
Als laatste zijn er vier effecten op niet-gelovigen die gevaar lopen
De niet-gelovigen worden gedwongen tot bidden tijdens lockdown. Ze worden gebruikt als een zondebok en worden zwaarder gediscrimineerd. Het is voor hen onmogelijk om naar een veiligere plek te verhuizen. Ook zijn er slechte gezondheidsomstandigheden in de gevangenissen.
We kunnen uit dit rapport concluderen dat niet-religieuzen nog steeds gediscrimineerd worden. Ook COVID-19 heeft een grote impact op de bedreiging van deze minderheidsgroep. Er moet duidelijk nog veel gedaan worden voor de bescherming van niet-gelovigen.
Hanne Gacoms,
Stagiair huisvandeMens Hasselt
We nemen zo snel mogelijk contact op.
Je kan ons ook bereiken via 011/210654 of via hasselt@demens.nu